رمضان در مه‌زود

مه‌زود رابطه‌ای مرموز و غیرقابل شناسایی با رمضان دارد. از چند روز مانده به ماه نو، حوالی غروب، چهره‌های ناشناسی را می‌بینی که آرام به سوی دره‌ی مه‌زود می‌خرامند. تشخیص آنها از بومی‌ها، هندوانه دزدان، کشاورزان، و چوپا‌ن‌های منطقه دشوار است. برخی از آنها چنان آرام و سر به زیر حرکت می‌کنند که اگر چشم آموخته و تیزبینی نباشد هرگز دیده نمی‌شوند. مردم منطقه داستان‌های زیادی درباره‌ی این پرسه‌زنان تعریف می‌کنند. داستان‌هایی که بر رازآلودگی فضا می‌افزاید. بنا بر یک تفسیر بر یکی از این قصه‌ها، این افراد شورشیان بر نظام میترائیسم هستند که بنا بر یک سنت باستانی و برای دعای حلول ماه نو به مه‌زود می‌آیند. یک قصه‌ی دیگر، حضور فردی را روایت می‌کند که ماه نو با انعکاس برق نگاه او در آسمان آشکار می‌شود.