ما همه به محض اين كه قلم را كنار مي گذاريم و به كوچه پا مي نهيم با سيلي از ايدههاي جالب و مسخره مواجه ميشويم. در اين يادداشت چند نكتهي بديهي اما مهم دربارهي راههاي ثبت ايدههاي گذرا را برشمرده است.
نميدانستم توماس اديسون اينهمه دفتر يادداشت پركرده باشد (3500 دفترچه!). از همه جالبتر يادداشتهاي لئوناردو داوينچي است كه بعد از اين همه سال هنوز دزديده نشده است. اگر آخرين نسخهي ماكرومديا شاكويو پليير را نصب داريد، سري به اينجا بزنيد و يادداشتهاي او و چند تن ديگر از علماي مغرب و مشرق را ورق بزنيد، فقط نه حسودي كنيد و نه عقدهي حقارت بر شما چيره شود. يادداشتهاي تنهايي خيلي از علماي ما كه از اينها مسلمانتر هم بودند را ميتوان در حراجيهاي روبروي دانشگاه تهران و جمعه بازار كتاب مشهد (چارطبقه) به قيمت ارزان خريد!
در ميان شخصيتهاي داستاني كه از اين بزرگواران واقعيتر است و يادداشتنويس قهاري است، بايد از فدروس ياد كرد: شخصيت اصلي رمان ليلا اثر رابرت پيرسيگ (همهاش تقصير دكتر ابجديان است كه من فكر ميكردم اين پيرسيگ فقط يك رمان دارد). فدروس كتاب مينويسد و براي نوشتن از صفحات كوچك كاغذ استفاده ميكند. بخشي از اين رمان، كه اين روش را شرح داده است را در اينجا بخوانيد.
بههر حال، اينقدر دربارهي راههاي نوشتن فكر نكنيد، بنويسيد.
جمعه، خرداد ۲۲، ۱۳۸۳
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر