يك ايده تنها زماني آغاز به حيات ميكند، زماني شكل ميگيرد، توسعه مييابد، معبرهاي بيان خويش را مييابد، به توليد انديشههاي ديگر ميانجامد كه با ديگر ايدهها رابطهاي گفتوگويي برقرار كند ... در جهاني تكمنطق نميتوان انديشهاي را رد كرد، آن را اثبات هم نميتوان كرد.
Bakhtin, Problems of Dostoevsky’s Poetics, p. 88