دریدا فیلسوف فرانسوی جمعه شب مرد. بیست سالی میشود که او در مرگ دوستان و نزدیکانش مینویسد. سخنرانی او در مرگ لویناس را به یاد دارید؟ دریدا هم رفت و حالا ماندهاند دوستانش که مرگ او را توصیف کنند: سیمون کریچلی، جان کاپوتو، بنینگتون و دیگران. از این فیلسوفی که ما می شناسیم، به قول فكر بينهايت، خیلی هم بعید نیست که یک نامه پیدا شود که در آن آخرین نظراتش را درباره مرگ بیان کرده است.
خوب این هم از دریدا. این فیلسوف بازیگوش بر لایه هایی از یک نسل اثر گذاشت.
يك خاطره مسخره كه بيبيسي گذاشته: فیلمسازی که مشغول تهیه یک فیلم مستند درباره او بود، با دیدن کتابخانه اش از او پرسید: آیا همه این کتاب ها را خوانده اید؟ دریدا گفت: راستش نه، فقط چهارتایش را خوانده ام، اما آن چهار کتاب را دقیق خوانده ام.
سفر به خیر دریدا. زنده كه بودي چيزي از تو نفهميديم، مردنت فهم تو را آسان ميكند. تو در اين خصيصه كه بعد از مرگ آدمها حرف ميزدي يك ايراني تمام عيار بودي.
شاید دیگر درباره تو ننویسم.
یکشنبه، مهر ۱۹، ۱۳۸۳
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
تازه خود این متن هم زیر همون ÷اک کنی که خودت می گفتی نشسته!
پاسخحذفﻢﻼﺴ Esmail, (my Farsi typing is probably wrong). khayli mamnoon for the link on the side - hopefully I am 'warming up for a plunge into best-forgotten history of French intellectual thought.' Of course I don't think it should be forgotten - not yet, anyway.
پاسخحذفWhat are you writing about the late falsafah Derrida? One day my farsi will be quick enough to read your posts, but for now I am stuck with learning 'gorbeh', 'khargoosh', 'sag', 'asb' like a child.
Nina,
پاسخحذفI had nothing to write and just translated yours! + the fact that he was very much Iranian, i.e, he was present in every death ceremony.