اين تصوير امروز بر روي درگاه تارنماي معتبر نشنال جيوگرافيك قرار گرفته و در شمار 5 تصوير برتر هفته جاي دارد. تصويري كه روزگار 17 ارديبهشت (7 مي) 1388 سرزمين سوختهاي را در استراليا نشان ميدهد كه كمتر از سه ماه پيش (9 فوريه 2009) اينچنين در آتش سوخت و با خود جان 173 انسان را هم گرفت و بيش از دو هزار خانه را سوزاند ... اما امروز دوباره دارد ميرويد و تو ميتواني شوق رويش دوباره و برق آن رنگ سبز دوستداشتني را باز هم بر خاكستر آن زمين نفرين شده ببيني و اوج بكشي ... اگر كه يادت باشد، زندگي همواره و در سختترين شرايط كورهراههايي از اميد دارد تا به آدمهاي مثبتانديشش ارايه دهد ...
و البته اين تصوير ميتواند همچنان حامل پيامهاي بيشتري هم باشد:
اين كه هرگز گمان مبريد كه به انتها رسيدهايد؛ حتا اگر در تيرهترين يا كسلكنندهترين دوران زندگيتان قرار گرفتهايد ...
اين كه زندگي بسيار مهربانتر از آن چيزي است كه گمان ميكنيد؛ به شرط آن كه آن مهرباني را باور كنيد ...
اين كه هميشه ميتوان از دل سياهترين و سوزانترين رخدادها، ترترين احساسات انساني را درك كرد و آفريد ...
اين كه مزهي گس و استثنايي حيات را نميتوان و نبايد با هيچ مزهي ديگري برابر دانست ...
اين كه رويش دوبارهي عشق ميتواند در هر سرزمين خاكستري و در پس هر آتش سوزاندني شكل بگيرد ...
فقط كافي است نگاهمان را عادت ندهيم به بد ديدن!و يادمان بماند كه:
مردي كه كوه را از ميان برداشت، همان مردي بود كه شروع به برداشتن سنگريزهها كرده بود!
همين.
Posted via web from eY
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر